Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση
Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση
Ορισμός– Παρουσία θρόμβου εντός του αυλού της φλέβας στο εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο.
Αιτιολογία: Όποιες και αν είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν φλεβοθρόμβωση έχουν σαν τελικό αποτέλεσμα να επηρεαστεί ένας ή και περισσότεροι από τους τρεις παράγοντες της λεγόμενης τριάδας του Virchow. Αυτοί είναι : α) η δομική ακεραιότητα του φλεβικού τοιχώματος, β) η αιματική ροή εντός του φλεβικού αγγείου, γ) η πυκνότητα του αίματος. Οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου είναι: η προχωρημένη ηλικία, ακινητοποίηση, χειρουργική επέμβαση, κακοήθεια, τραύμα, εγκυμοσύνη, αντισυλληπτικά, κιρσοί κάτω άκρων, θρομβοφιλία κ α.
Κλινική εικόνα : Οι κλινικές εκδηλώσεις της νόσου ποικίλουν από την πλήρη έλλειψη της συμπτωματολογίας έως και την παρουσία φλεβικής γάγγραινας στα πολύ προχωρημένα στάδια. Τυπικά ο ασθενής παρουσιάζει αμβλύ πόνο στο άκρο με οίδημα, ενώ οι ιστοί είναι υπό τάση. Συνήθως το άκρο είναι θερμό, ερυθρό και υπάρχει η πιθανότητα να παρουσιάσει πυρετική κίνηση. Σε κάθε περίπτωση ο ασθενής πρέπει να επισκεφτεί τον ιατρό του γιατί η νόσος αποτελεί δυνητικά μια επικίνδυνη απειλή για την ζωή του, ειδικά σε περιπτώσεις που μπορεί να επιπλεχθεί και να προκαλέσει πνευμονική εμβολή.
Διάγνωση: Η διάγνωση της θρόμβωσης γίνεται αρχικά με την κλινική εξέταση. Εν συνεχεία αν υπάρχει υποψία θρόμβωσης και υπάρχει η δυνατότητα δίνονται D- Dimers. Τα D- Dimers (προϊόντα αποδόμησης του ινώδους), είναι μια εξέταση αίματος που αν έχει φυσιολογικές τιμές σχεδόν αποκλείει τη διάγνωση της νόσου. Σε περίπτωση που η τιμή της εξέτασης είναι αυξημένη τότε διενεργείται έγχρωμο υπερηχογράφημα των φλεβών (Triplex) που θέτει ή αποκλείει τη διάγνωση. Το Triplex είναι μια απλή σχετικά γρήγορη και μη επεμβατική εξέταση (απεικόνιση) των φλεβών. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο χώρος του Ιατρείου είναι εξοπλισμένος με έγχρωμο υπερηχογράφο τελευταίας τεχνολογίας για την καλύτερη απεικόνιση των αγγείων του ασθενή και με σεβασμό στην υγεία του.
Θεραπεία: Σκοπός της θεραπείας είναι η αποφυγή των σοβαρών επιπλοκών της νόσου (λευκή επώδυνη φλεγμονή, κυανή επώδυνη φλεγμονή, πνευμονική εμβολή, φλεβική γάγγραινα και μεταθρομβωτικό σύνδρομο), η σταθεροποίηση του θρόμβου στα τοιχώματα της φλέβας, η αποτροπή της επέκτασής του και εν τέλη η σταδιακή λύση του με υποχώρηση της συμπτωματολογίας. Αυτό επιτυγχάνεται με κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης, ηπαρίνες χαμηλού μοριακού βάρους ή με πιο σύγχρονη φαρμακευτική αγωγή δια του στόματος.