Ορισμός: Η παρουσία θρόμβου εντός του αυλού της φλέβας στο επιφανειακό φλεβικό δίκτυο.

Αιτιολογία: Τα αίτια της νόσου είναι παρόμοια με αυτά της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης. Οι κιρσοί, προχωρημένη ηλικία, αυτοάνοσα νοσήματα, ενδοφλέβια χορήγηση ουσιών, τραυματισμός είναι μερικοί από τους κυριότερους αιτιολογικούς παράγοντες της νόσου.

Κλινική εικόνα: Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι η επιπολής φλεβική θρόμβωση παλαιότερα θεωρούταν σχετικά αθώα νόσος αλλά πλέον γνωρίζουμε ότι στο 10% και πλέον των περιπτώσεων η θρόμβωση επεκτείνεται στο εν τω βάθει δίκτυο με δυνητικά επικίνδυνες επιπτώσεις για τον ασθενή. Η συμπτωματολογία της νόσου είναι συνήθως ήπια, δεν είναι θορυβώδης και περιλαμβάνει άλγος , ερυθρότητα και αυξημένη θερμοκρασία στο σημείο της θρόμβωσης. Επίσης κατά την ψηλάφηση ο εξεταστής αισθάνεται μια σκληρία δίκην κομποσχινιού.

Διάγνωση: Η διάγνωση τίθεται με την  κλινική εξέταση και το ιστορικό, ενώ επιβεβαιώνεται με το Triplex. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι η απεικονιστική εξέταση είναι απαραίτητη  ώστε να αποκλειστεί η επέκταση του θρόμβου στο εν τω βάθει δίκτυο.    

Θεραπεία:  Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει, κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης, ηπαρίνες χαμηλού μοριακού βάρους, αντιφλεγμονώδη αγωγή και φυσιολογική κινητοποίηση του ασθενούς. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το θρομβωτικό υλικό που βρίσκεται εντός του φλεβικού αγγείου είναι κοντά στο εν τω βάθει δίκτυο των φλεβών. Στις καταστάσεις αυτές πρέπει να γίνεται απολίνωση της σαφηνούς φλέβας στη συμβολή της με το εν τω βάθει δίκτυο (σαφηνομηριαία συμβολή).

Βασικές έννοιες της  ανατομία της αορτής και των λαγόνιων αρτηριών:  Η αορτή είναι η μεγαλύτερη αρτηρία του ανθρώπινου σώματος, μέσω της οποίας το αίμα διαχέεται στις λοιπές αρτηρίες του ανθρώπινου οργανισμού έτσι ώστε θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο να  φθάσουν στους ιστούς και τα όργανα. Η αορτή μοιάζει με μπαστούνι, λαμβάνει αρχή από την καρδιά ( βάση της αριστερής κοιλίας), το πρώτο τμήμα της ονομάζεται ανιούσα αορτή, συνεχίζει με το αορτικό τόξο από το οποίο εκφύονται τα αγγεία του τραχήλου, ακολουθεί η θωρακική αορτή η οποία μεταπίπτει με το πέρασμά της από το διάφραγμα στην κοιλιακή αορτή. Η κοιλιακή αορτή χωρίζεται σε υπερνεφρικη και υπονεφρική βάση της έκφυσης των νεφρικών αρτηριών. Στο επίπεδό του 4^ου οσφυϊκού σπονδύλου η κοιλιακή αορτή χωρίζεται στις κοινές λαγόνιες αρτηρίες οι οποίες με τη σειρά τους χωρίζονται στις έξω και έσω λαγόνιες αρτηρίες. Σχ…