Ανεύρυσμα νεφρικής αρτηρίας
Ανεύρυσμα νεφρικής αρτηρίας
Ορισμός: Όταν η αρτηρία είναι μιάμιση φορά το φυσιολογικό μέγεθος του αγγείου ή 2cm και πάνω. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι τα ανευρύσματα των νεφρικών αρτηριών μπορούν να χωριστούν σε αληθή, ψευδή και διαχωριστικά.
Επιδημιολογία: Αμφοτερόπλευρα (σύγχρονη παρουσία ανευρύσματος στην αριστερή και δεξιά νεφρική αρτηρία) ανευρύσματα παρατηρούνται στο 10% των περιστατικών, με την κατανομή μεταξύ του ανδρικού και γυναικείου φύλου να είναι το ίδιο, ενώ η ηλικία που συνήθως εμφανίζονται είναι 40-60 έτη.
Αιτιολογία: Οι αιτιολογικοί παράγοντες ποικίλουν με το μεγαλύτερο ποσοστό των αληθών ανευρυσμάτων να είναι εκφυλιστικού χαρακτήρα. Η ινομυϊκή δυσπλασία συχνά διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου, ενώ από την άλλη συνδράμουν λιγότερο συχνά στην δημιουργία της νόσου αυτοάνοσα νοσήματα (Ehlers – Danlos). Τα ψευδοανευρύσματα καθώς και τα διαχωριστικά ανευρύσματα μπορούν να εμφανιστούν λόγω τραυματισμού (αμβλύ τραύμα) ή ιατρογενούς κάκωσης.
Συμπτωματολογία: Τα περισσότερα ανευρύσματα των νεφρικών αρτηριών είναι ασυμπτωματικά και συνιστούν τυχαίο εύρημα κατόπιν απεικονιστικού ελέγχου. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει υπέρταση λόγω αποκοπής ενός μικρού τμήματος θρόμβου και απόφραξης ενός περιφερικού αγγείου (εμβολή). Οξεία υπέρταση μπορεί να εμφανιστεί και στο διαχωριστικό ανεύρυσμα, η οποία συνήθως συνδυάζεται με πλευροδυνία και αιματουρία. Ασθενείς που έχουν υποστεί ρήξη (σπάσιμο) του ανευρυσματικού σάκου παρουσιάζουν δυσφορία, τυμπανισμό, οξύ κοιλιακό άλγος και υπόταση, κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει 10% σε θάνατο σε πάσχοντες άνδρες και σε γυναίκες που δεν βρίσκονται σε κύηση. Αν η γυναίκα κυοφορεί τα ποσοστά θνητότητας από ρήξη ανευρύσματος νεφρικής αρτηρίας ανέρχονται στο 55% για την μητέρα και 85% για το έμβρυο.
Θεραπεία: Όπως έχει προαναφερθεί η θνητότητα λόγω ρήξης ανευρύσματος νεφρικής αρτηρίας είναι πολύ υψηλή στις εγκύους τόσο για την κυοφορούσα όσο και για το έμβρυο, όπως επίσης και σε γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία. Σε αυτές τις περιπτώσεις όταν συναντάται ανεύρυσμα νεφρικής αρτηρίας ανεξαρτήτου μεγέθους πρέπει να αντιμετωπίζεται. Το ίδιο ισχύει για τα συμπτωματικά ανευρύσματα, ενώ οι ασυμπτωματικοί ασθενείς μπορούν να εισαχθούν σε πρωτόκολλο παρακολούθησης και να αντιμετωπιστούν όταν το ανεύρυσμα έχει διάμετρο 3cm.
Ομοίως με τα ανευρύσματα που βρίσκονται σε άλλες ανατομικές περιοχές, οι επεμβατικές επιλογές χωρίζονται στις ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις και στην ενδαγγειακή αντιμετώπιση. Πλέον στην σύγχρονη εποχή η ενδαγγειακή χειρουργική αποτελεί θεραπεία πρώτης γραμμής. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι συνδέεται με μικρότερα ποσοστά περιεγχειρητικής νοσηρότητας και θνητότητας, όπως επίσης με μικρότερη παραμονή στην κλινική και πιο γρήγορη κινητοποίηση του ασθενούς. Ο θεράπων Αγγειοχειρουργός ανάλογα με την εστίαση της νόσου μπορεί να επιλέξει τα κατάλληλα υλικά (επικαλυμμένοι ενδονάρθηκες, σπειράματα κα), ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που η μόνη λύση είναι η ανοιχτή χειρουργική ειδικά σε επείγουσες καταστάσεις όπου ο ασθενής είναι αιμοδυναμικά ασταθής.
Ο Θεράπων Αγγειοχειρουργός καλείται να επιλέξει την τεχνική που αρμόζει σε κάθε ασθενή, ώστε να διασφαλίσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα