Ανεύρυσμα άνω μεσεντέριου αρτηρίας

Ανεύρυσμα άνω μεσεντέριου αρτηρίας

Αποτελούν το 6% των ανευρυσμάτων των σπλαχνικών αγγείων. αφορούν κυρίως το αντρικό φύλλο, ενώ ανευρύσκονται κυρίως στα πρώτα 5cm της άνω μεσεντέριας αρτηρίας.

Η κύρια αιτία σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ανευρύσματα των σπλαχνικών αγγείων είναι κυρίως μολυσματική, με κύρια παθογόνα τον στρεπτόκοκκο και τον σταφυλόκοκκο. Άλλοι αιτιολογικοί παράγοντες είναι παγκρεατίτιδες, νόσος του συνδετικού ιστού, αθηρωμάτωση και τραύμα.

Η συμπτωματολογία της νόσου περιλαμβάνει: κοληκοειδές άλγος στην κοιλιακή χώρα, μεταγευματικό άλγος , πυρετική κίνηση, ναυτία, εμετό και απώλεια βάρους. Η συμπτωματολογία αυτή συναντάται έως και  90% των ασθενών.  Πρέπει να τονιστεί ότι οι πιθανότητες ρήξης του ανευρύσματος κυμαίνονται από 38% ως 50%, με την θνητότητα να αγγίζει το 50% των ασθενών.

Η θεραπεία επιβάλλεται σε όλα τα συμπτωματικά ανευρύσματα ανεξαρτήτου μεγέθους, στα ψευδοανευρύσματα και στα ανευρύσματα μυκοτικής αιτιολογίας. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες είναι δυνατόν να παρακολουθούνται μέχρι την διάμετρο των 2,5cm όπου χρήζουν επέμβασης. Η αντιμετώπιση της νόσου της άνω μεσεντερίου αρτηρίας μπορεί να είναι χειρουργική με την αφαίρεση του ανευρύσματος και την αποκατάσταση της ροής με χρήση αυτόλογου  (φλέβας) μοσχεύματος ή σε περιπτώσεις  ασθενών υψηλού κινδύνου γίνεται ενδαγγειακά με  τη χρήση ενδονάρθηκα.

Σε κάθε περίπτωση η αποκατάστασή της ανευρυσματικής νόσου της άνω μεσεντερίου αρτηρίας είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την υγεία του ασθενούς,